Mate Parlov, najbolji i najtrofejniji bokser Jugoslavije svih vremena, rođen je u Splitu 16. novembra 1948. godine. I pored više nego uspješne sportske karijere uspio je da završi studije i diplomira ekonomiju. Bio je član BK Pula.

Karijeru je započeo u BK Pula, a ubrzo je svoj talenat i veliku volju za radom okrunio i osvajanjem bokserskih odličja u Jugoslaviji. Čak osam puta je bio prvak države u poluteškoj kategoriji (od 1967. do 1974. godine), pet puta prvak Balkana (od 1970. do 1974), dva puta prvak (1971. u Madridu i 1973. u Beogradu) i jednom viceprvak Evrope (Bukurešt, 1969). "Zlatnu rukavicu" osvajao je 1967. i 1969. godine.

Na Olimpijskim igrama učestvovao je tri puta. U Meksiku 1968. godine stigao je do četvrtfinala i podijelio od 5. do 8. mjesta. U Minhenu 1972. godine dolazi do zlata i time postaje prvi jugoslovenski bokser olimpijski šampion, trijumfujući u poluteškoj kategoriji. U finalu je savladao Kubanca Karilja sudijskim prekidom poslije 2,39 minuta borbe u drugoj rundi. Do “zlata” je došao poslije četiri pobjede (tri u drugoj rundi), a jedan protivnik mu je meč predao bez borbe. Treći put učwstvuje u Los Anđelesu 1984. kao selektor "plavih". Na tim su olimpijskim igrama jugoslavenski bokseri postigli svoje najbolje reprezentativne rezultate do tada: jedno zlato, jedno srebro i dvije bronze.

Titulu svjetskog prvaka u amaterskoj konkurenciji (poluteška kategorija) osvojio je 1974. godine u Havani na prvom šampionatu svijeta, a zatim je prešao u profesionalce. Profesionalni prvak Evrope postao je 10. jula 1976. godine pobijedivši Italijana Adinolfija (tehnički KO u 11. rundi), a svjetski prvak u verziji WBC 8. januara 1978. godine pobjedom nad Argentincem Kueljom (KO u 9. rundi) – nesuđenim protivnikom u četvrtfinalu Olimpijskih igara u Minhenu.

U svojoj impozantnoj karijeri bilježi 310 mečeva i samo 13 poraza kao amaterski bokser, a kao profesionalac 29 borbi – 24 pobjede, 3 poraza i 2 neriješena meča.

Nakon završetka svoje aktivne bokserske karijere živio je u Puli, daleko od sporta i javnog života. Vodio je manji ugostiteljski objekat u centru grada. Povremeno se pojavljivao na televiziji kao gost komentator nekih bokserskih mečeva. U kasnim 1990-ima Mate Parlov je priznao svoju tajnu strast – čitanje poezije. U jednom od mnogobrojnih intervjua izjavio je da je na njega jako uticao stariji brat koji je bio profesor jezika. Stoga se čak prije vrlo važnih borbi psihološki pripremao između ostalog i čitanjem poezije.

Narušenog zdravstvenog stanja primoran je često posjećivati doktore. Početkom 2008. godine prilikom jednog ljekarskog pregleda uspostavljena je dijagnoza – rak pluća u poodmaklom stadiju. Od posljedica ove bolesti Mate Parlov je preminuo 29. maja 2008. godine u Puli, gdje je i sahranjen. Ostao je zapamćen kao veliki sportaš i veliki čovjek koji je još za života postao legenda.